یوگا و مسابقات
-
سینا صمیمی
- 1402-01-21
یا مسابقات یوگا امری قریب‌الوقوع است؟
آیا منطق مسابقه با قصد یوگا تناقض دارد؟
------------------------------------
فدراسیون بین‌المللی یوگا (.I.Y.F)
در سال 1987 میلادی (1376 هجری شمسی) رسماً تشکیل و آغاز به فعالیت نمود که انجام مسابقات یوگا در نظر گرفتن خصلت آماتوری و جوانمردی نیز بخشی از آن است که در سطح محلی، ملی، بین‌المللی و جهانی برگزار می‌گردد. به استناد مدارک و متون معتبر موجود مسابقه‌ی ورزش یوگا شاخه مسابقات، به حدود 2000 سال پیش برمی‌گردد و از این نظر می‌توان به وجوه مشترکی بین مسابقات یوگا و بازی‌های المپیک در یونان باستان اشاره نمود. در سال 1989 اولین مسابقات جهانی یوگا در هند برگزار گردید و از آن سال تاکنون همه ساله مسابقات جهانی یوگا در یکی از کشورهای جهان برگزار می‌گردد.
در حال حاضر، بالغ بر 350 سازمان که شامل: باشگاه‌ها، دانشکده و دانشگاه‌ها، مؤسسات فرهنگی-آموزشی-پژوهشی و ورزشی در سراسر جهان عضو فدراسیون بین‌المللی یوگا می‌باشند و مخاطبین آن‌ها بالغ بر چهارصد میلیون نفر است.
یوگا و مسابقات
تاریخ می‌گوید یوگا نیز مانند همه امور دچار تحولات بزرگ و کوچک شده است و بدیهی است همانطور که نمی‌توان یک انسان بزرگسال را صرفاً به دلیل عدم مشابهتش با تصاویر کودکی‌اش نپذیرفت، مقاومت در برابر تحولات و دگردیسی هر دانش و سیستمی راه به جایی نمی‌برد اما از طرفی منطق و قصد یوگا را نیز نباید از یاد برد.
دو دیدگاه:
1- قصد و هدف یوگا مغایر با هر گونه قیاس است زیرا هر سیستم و هر شخصی منحصر به فرد است و همه را نمی‌توان با یک قالب پیمانه زد و دیگر اینکه یوگا دانشی علمی-عملی است برای بالا بردن سطح آگاهی و تکامل فردی و با مقوله شناخت سر و کار دارد و در واقع پویشی کاملاً فردی و شخصی است و منزلتی فراتر از امور گذرای روزمره دارد و اینگونه فضاهای هیجانی و راجاسیک ممکن است به مرور موجب شود قصد اصلی و ارزشمند یوگا را به غبار فراموشی بسپارد.
از طرفی یوگا تنها انجام حرکات فیزیکی (آسانا) نیست و در هیچ‌یک از متون توصیه و یا اشاره‌ای به این موضوع نشده‌است که <کسی که حرکات را بهتر از دیگران انجام دهد انسانی کامل و متعالی است>.
2- این دیدگاه ضمن پذیرش و تأیید قصد اصلی یوگا، باور دارد که شرایط زمانی ایجاب می‌کند که برای حفظ و شناساندن این دانش انعطاف بیشتری باید داشت و نگران درخشش گوهر وجودی این دانش نباید بود؛ چرا که آنچه که اصالت دارد، در این غبارهای گذرای روزمرگی فراموش و کدر نخواهد شد.
و همینطور باید بپذیریم که آسانا فقط بخشی از مدخل ورودی یوگا است و هدف یوگا نیست؛ و در دورانی که مادیات و زندگی راجاسیک و رقابتی اینقدر تعیین‌کننده است، شاید انجام آسانا، حتی به‌شکل رقابتی آن، برای عده‌ای که پویشی درونی نیز دارند این امکان را فراهم آورد که به مرور وارد بخش‌های لطیف‌تر آن نیز بشوند.
و دیگر اینکه باید کمی تعصب و جزم‌اندیشی را کنار گذاشت و اگر بنا به اصول‌گرایی خطی باشد، باید پرسید آیا یوگا تنها در انجام مسابقات آسانا لطمه خواهد دید؟ آیا استفاده ابزاری از یوگا برای سلامتی و پزشکی مغایر با قصد یوگا نیست؟ آیا استفاده از یوگا در روانشناسی مغایر با قصد یوگا نیست؟ آیا دریافت دستمزد و هزینه برای آموزش یوگا، مغایر با قصد و اصول یوگای کلاسیک نیست؟
سینا صمیمی اسفند 1396
